25 stycznia 2014.
Mróz trzymał, wiatr zelżał.
Msza św. oraz Koncert Trzydziestolecia przebiegły w odświętnym skupieniu, zgodnie z programem Wydarzenia.
Koncelebrze przewodniczył były długoletni proboszcz Kolegiaty, Ks. Infułat Władysław Gasidło, ewangelia zabrzmiała z ust Przyjaciela Chóru, Ks. Honkisza z Więcławic (przybyło też tamtejsze Bractwo Jakubowe), Ks. Proboszcz, Prof. Tadeusz Panuś wygłosił piękną homilię z zapadającą w pamięć triadą harmonii: wiary, dźwięków, życia… oraz pasterzem z owieczką dzierżącą fletnię Pana, wyświetlonymi na ekranie. W koncelebrze uczestniczył również Ks. Prałat Mieczysław Turek – „nasz” Ksiądz Mieszko w marcu skończy 90 lat!
Liturgię oprawialiśmy oczywiście z chóru muzycznego, stamtąd też popłynęła w pełną słuchaczy Kolegiatę pierwsza część Koncertu (dwa utwory z towarzyszeniem organów, jeden a cappella). Podczas, gdy Prof. Andrzej Białko – długoletni organista Św. Anny, inspirator i uczestnik wielu projektów krajowych i zagranicznych Chóru – wykonywał Preludium i fugę G-dur Bacha (BWV 550), przemieściliśmy się przed ołtarz, skąd wybrzmiały dwa utwory z towarzyszeniem harfy i trzy kolejne a cappella.
Następnie odbyła się ceremonia odznaczenia naszej Pani Dyrygent od czterech dekad, Barbary Karpały, medalem Honoris Gratia nadanym przez Prezydenta Miasta Krakowa, Jacka Majchrowskiego.
Proboszcz Kolegiaty, Ks. Prof. Tadeusz Panuś wręczył Chórowi (na ręce pięciorga Śpiewaków, którzy brali udział w debiucie Zespołu 22.1.1984) złoty medal im. Jana Pawła II, za zasługi dla Archidiecezji Krakowskiej, nadany przez Kardynała Stanisława Dziwisza.
Po czym uhonorowaliśmy Księdza Mieszka – założyciela Chóru, opiekuna, początkowo też śpiewaka, do grudnia 2011 goszczącego nasze próby w swym mieszkaniu – koszem kwiatów i trzykrotnym gromkim „Plurimos Annos” (słuchacze włączyli się ochoczo w śpiew).
Na trzy ostatnie utwory koncertu do Zespołu dołączyli Byli Chórzyści. Wzruszona Wielka Schola Cantorum Cracoviensis zapozowała do pamiątkowych zdjęć ze swą Dyrygentką, Księdzem Mieszkiem i Proboszczem Kolegiaty
…po czym przemieściliśmy się na przyjęcie jubileuszowe zorganizowane przez Parafię a nazwane przez Proboszcza – stanowczo zbyt skromnie! – „małym co nieco”.
Mogliśmy spotkać się z bardzo licznie przybyłymi Koleżankami i Kolegami niewidzianymi nawet od ćwierćwiecza, powspominać, pożartować, wzruszyć się jubileuszową projekcją zdjęć, filmem zrealizowanym przez nas w 1988 dla Jana Pawła II…
— Niezapomniane chwile; ich radość i satysfakcja wciąż trwają!
Zdjęcie – BM
…Spotkanie trwa już trzy godziny a oni dalej nie mogą się nagadać… ;D